Porto Tolle'deki enel termoelektrik santrali, Foce Pila del Po'daki (Po Nehri'nin ana ağızlarından biri), Po Delta Bölgesel Parkı'nın (1997'de kuruldu) ve bir sınırda bulunan Polesin Camerini Adası'nda yer almaktadır. Özel koruma alanı ve topluluk önemi olan bir bölgeye sahip [1] [2]. Elektrik üretimi, 35 yılı aşkın bir süredir yoğun akaryakıtların (OKB) yanmasıyla gerçekleşti. Akaryakıtın yakıt ikmali esas olarak onu bulunan depozitten Ravenna'ya taşıyan bir petrol boru hattı ile ve daha düşük ölçüde kamyon ve bettolinlerdeki depolama yoluyla meydana geldi [3]. Enel, kömürle çalışan bir elektrik santralinde akaryakıt kullanan istasyonu dönüştürmeye çalıştı. Santral, toplam üretim kapasitesi 2.640 MW'lık 4 jeneratörden oluşur (1980 ve 1984 arasında inşa edilir) [4]. Tesis, 1980'den itibaren kademeli olarak hizmete girdi ve doksanların sonlarına kadar Enel'in ulusal üretiminin yaklaşık% 10'una katkıda bulundu [4]. Elektrik santrali tarafından yayılan ana kirletici maddeler Nox (azot oksitler), Sox (kükürt oksitler), tozlar ve ağır metallerdi. Sox emisyonları son derece anlamlıydı. Sadece önemini kavramak için, bu emisyonların ulusal düzeyde tüm SO2 (sülfür dioksit) üretiminin% 11'ini temsil ettiğini düşünün [3]. Son on yıllarda Enel, tesisi dönüştürmek için birkaç proje sundu. 13 Kasım 2001'de Enel, bitüm bazlı bir yakıt olan Orimülsiyon'a dönüşüm için çevresel etki çalışmasını sundu [5]. Bu proje bir kenara bırakıldıktan sonra, şirket 2005 yılında enerji üretim maliyetlerini azaltmak ve verimliliği artırmak için akaryakıt yerine kömür kullanımı için bir proje başlattı [3]. Bununla birlikte, her iki durumda da, hem orimülsiyon hem de kömür ile, metan kullanımı durumuna kıyasla üstün çevresel etkiler olacaktır [3]. Çevre Dernekleri (WWF, Legambiente, Greenpeace) ve Porto Tolle yerel komitesi (Porto Tolle Özgür Vatandaş Komitesi) kömür kullanımına karşı güçlü bir muhalefet düzenledi. Porto Tolle'nin kömür dönüşümü, yıllık CO2 emisyonlarının Milano gibi bir şehrin 4 katına eşit olmasına yol açacaktır; ve yıllık kükürt oksit emisyonları İtalya'daki tüm ulaşım sektörünün 2.3 katına eşittir [6]. Proje, çevre, vatandaşların sağlığı ve bölgenin ekonomisi için gerçek bir tehdidi temsil ediyordu. 2005 yılından bu yana, kontrol ünitesinin dönüşüm sürecini önlemeye çalışan yerel derneklerin ve vatandaşların direnci, (yasal eylemler, gösteriler, meslekler yoluyla) ve yeni "temizlik için yapılan lobi eylemleriyle çatıştı. Karbonun yakalanmasını ve depolanmasını gerektirecek Carbone "projesi.

2009 yılında proje olumlu bir çevresel etki değerlendirmesine sahipti [7] saygı duyulacak reçeteler de olsa. 2010 yılında Çevre Dernekleri ve Yerel Komiteler (Turist ve Seyahat Arabuluculuk İşletme Ajansları Birliği - Assagaime Di Rosolina, Balneari Operatörleri Konsorsiyumu - Cob, Rosapineta Sud, Club S.R.L. Köyü, Coop. Foce Po di MAISTRA S.R.L., Greenpeace Onlus, WWF ve Italia Nostra ve Özgür Vatandaşlar Komitesi Porto Tolle tarafından) kararnameyi iptal etmek için Bölge İdari Mahkemesine (TAR) temyiz başvurusunda bulunmuştur [8]. Mahkeme temyiz başvurusunu reddetti (7.6.2010 n.32824/2010 cezası ile) [8] [8], ancak projeye karşı direniş devam etti ve 2010 yılında dernekler 2011'de alınan Devlet Konseyi'ne yeni bir temyiz sundu [ 6].

Devlet Konseyi tarafından kabul edilen ana yarışma noktası, çevre bakanı tarafından metan gazı kullanımı gibi kömür için alternatif çözümler konusunda değerlendirme eksikliği ile ilgilidir [6].

Parkı kuran bölgesel yasa (1997) başlangıçta sistemin enerji kaynakları olarak, metan gazlarının veya çevre üzerinde eşit veya daha az etkiye sahip diğer alternatif kaynakların kullanılmasını empoze etti. Daha sonra, Veneto bölgesi, belirli koşullar altında kömür kullanımını kabul eden bir paragraf ekleyerek bölgesel yasayı değiştirdi [1] [6]. Bu değişiklik, Devlet Konseyi'nin kontrol biriminin dönüştürülmesi için prosedürlerin kilidini açan yeni bir cümle yayınlamasına ve 2009 yılında onaylanan orijinal planı dikkate alarak 2012 yılında projenin süreç onayını yeniden başlatmasına izin vermiştir [6].

Projeye karşı mücadele eden yerel komiteler ve dernekler yeni cümleye güçlü bir muhalefet ifade etti, ancak 2013 ve 2014 arasında durumun yeni bir tersine çevrilmesi vardı: Kasım 2013'te Komisyon Via ve VAS projeye olumsuz bir görüşten [9 ] [10]. Bunu takiben Enel S.P.A. Şirketi Projeyi değiştirmeli ve yeni bir Çevresel Etki Çalışması (SIA) sunmalıdır. 25 Eylül 2014'te Enel Grubu Porto Tolle'nin kömür dönüşümünden vazgeçti [11]. Geri adım, enerji piyasasının değişen koşulları tarafından dikte edilen bir değişiklikten kaynaklandı. Yenilenebilir malzemelerin patlaması ve enerji çöküşüne olan talebi yapan durgunluk ile Enel artık bir elektrik santraline yüz milyonlarca yatırım yapmayı hissetmedi.

#VALUE!

Porto Tolle'nin mevcut termoelektrik santralinin dönüşüm projesi, yoğun akaryakıtla güçlendirilen benzer gücün dört yerini almak için sistemin kömür dönüşümünü sağladı [12]. Ek olarak, enerjinin% 5'i biyokütle kullanılarak üretilmiştir [12]. Ekim 2008'de Eni ve Enel, CO2'nin yakalanması, taşınması ve jeolojik depolanmasını amaçlayan ve CCS'nin gelişimini hızlandırmayı amaçlayan teknolojiler geliştirmek için stratejik bir işbirliği anlaşması imzaladılar. Bu anlaşma, Porto Tolle'deki Enel Enerji Santrali için büyük ölçekli bir CCS gösteri sisteminin inşasını sağlamıştır. Proje, elektrik santralinin kanalı içinde bulunan CO2'nin yakalanmasından ve su bazlı bir akifer kıyısında taşınmasından oluşuyordu ve daha sonra zeminin altına enjekte etmeye devam ediyordu [13]. Porto Tolle Projesi, Avrupa Enerji Enerji Programı (EEPR) [14] aracılığıyla 100 milyon fon aldı ve Avrupa Karbon Yakalama ve Depolama (CCS) gösteri projesi ağının gösteri amacıyla projeye katılmalıdır. 2013 yılında Enel, CCS gösteri projesinden vazgeçti ve planlamadaki gecikmeler ve dönüşüm için gerekli yetkilerle ilgili sorunlar nedeniyle Avrupa finansmanını durdurdu.